De Col d’Izoard ligt ten zuidoosten van Briançon, en hoort bij de bekendste cols in de Zuidelijke Alpen.
Je kan de Izoard vanuit Briançon, de ‘makkelijke kant’, of vanuit Guillestre, de ‘moeilijke’ kant, beklimmen.
Vanuit Guillestre fiets je door de 17 km lange en prachtige kloof van de Combe du Queyras. Het gaat hier de ganse tijd licht hellend omhoog. Het echte werk begint wanneer je richting Arvieux draait, en dus niet richting Col Agnel. Doorheen het brede dal en langsheen het riviertje, met de alles zeggende naam ‘Rivière, zwoeg je aan onregelmatige stijgingspercentages tussen de 4% en 7%. Bovendien heeft de wind vrij spel. Nadat je de dorpjes Arvieux, La Chalp en Brunissard bent gepasseerd, draait je eindelijk het bos in langsheen de langs rots. Je krijgt nu lastige stroken tot 14% voor de kiezen en rij je van bocht naar bocht.
Plots daagt Casse Déserte voor je op, schitterende geërodeerde rotspartijen die het landschap uniek maken. De klim, die hier nagenoeg vlak is, brengt je langsheen deze pieken, zodat je even van dit schouwspel kan genieten. 
Je gaat nu de laatste 2 kilometers in, en ziet de lussen naar de top voor je liggen. Je daalt even, passeert langs het monument van Fausto Coppi en Luisson Bobet, en je zet aan voor het laatste, pijnlijke stuk aan 10%.
Vanuit Briançon, de noordkant van de Col d’Izoard, ben je onmiddellijk aan 6% aan het klimmen tot je eigenlijk de buitenwijk Font Christiane door bent. De helling neemt dan iets af en heb je het idee dat je zelfs iets aan het dalen bent doorheen het dal van de Cerveyrette. In Cervières begint het klimverhaal opnieuw, 2 kilometer aan 6% om goed in het ritme te komen en vanaf het gehucht Les Laus heb je nog 8 kilometer aan 7 à 8 % te verwachten op een kronkelend parcours doorheen het bos. De laatste 2 kilometers zijn de bomen verdwenen en arriveer je in een grote open vlakte.
Zodra je de Refuge Napoléon passeert, is het ergste van de klim voorbij. De Auberge Refuge Napoléon de l’Izoard heeft een schitterend zonneterras met een prachtig zicht op de laatste bochten van de beklimming. Ideaal ook voor een drankje of een hapje na uw tocht naar de top.
De top wordt gemarkeerd met een fraaie zuil. Bezoek ook het souvenirwinkeltje.
De reputatie van de Col d’Izoard wordt vooral gevormd in de Tour en wordt dan ook steeds erkend als een beklimming van buitencategorie. Vaak werd er de Tour in een beslissende plooi gelegd voor eindwinst. Even vaak werden er winstkansen de grond in geboord of zelfs carrières gebroken. De bergpas is voor het eerst in 1922 beklommen in de Ronde van Frankrijk. In totaal werd de berg drieëndertig keer beklommen.
Ook in 2017 is de Col d’Izoard opgenomen in het parcours van de Tour. Reserveer alvast donderdag 20 juli 2017 in uw agenda De 18e en laatste bergetappe (178 km) van de Tour de France gaat van Briançon, via Embrun, Barcelonette, de Col de Vars en Guillestre naar de top van de Col d’Izoard.