Bram Tankink reed in 2018 zijn laatste profwedstrijd, achttien jaar lang was hij beroepswielrenner.
In die tijd leerden het publiek en de wielerfans hem kennen als de altijd grappige en goedlachse renner, met zijn positieve kijk op de koers en het leven. Tankink won zelden, maar was toch een van de kleurrijkste figuren in het peloton.
‘Tank’ is een boek met opmerkelijke wielerverhalen en avonturen die hij op de fiets meemaakte. Dankzij de fiets verlegde Bram Tankink zijn grenzen, ontdekte hij de wereld. Maar ‘Tank’ is ook een boek over angst, twijfels en vragen. Over schuldgevoelens.
Bram Tankink geeft de lezer op openhartige en eerlijke wijze een inkijk in zijn leven als profrenner, echtgenoot en vader van een jong gezin.
Tankink schrijft ook onregelmatig een column voor De Twentsche Courant Tubantia, vooral tijdens de Ronde van Frankrijk goed gelezen. Daarnaast heeft hij onder de naam ‘Bijtanken’ een maandelijkse column in het blad Wieler Revue.
Gelezen, absoluut de moeite waard. Een van de betere biografieën die ik gelezen heb.