Dalen heeft sinds de Tour 2016 een nieuwe dimensie gekregen. Waar de favorieten mekaar niet konden afschudden in de beklimmingen, werd in de afdaling alles op alles gezet om toch maar enkele seconden te sprokkelen of om naar de overwinning te rijden. Iedereen herinnert zich nog de risicovolle peddel-techniek waarmee de latere Tourwinnaar zich van de Col de Peyresourde naar beneden stortte.
Dit is geen daaltechniek voor de wielertoerist. Het is te gevaarlijk en bovendien daalt een wielertoerist in totaal verschillende en minder veilige omstandigheden dan de profs.
Alvast enkele basistips voor het betere daalwerk :
Ontspan je
Riskeer niet te gespannen naar beneden te fietsen. Je zal méér energie verspillen, minder snel en minder geschikt reageren op onverwachte omstandigheden en vooral, minder goed recupereren. Stress en angst zullen ervoor zorgen dat je hartritme niet daalt en je dus onvoldoende recupereert.
Blijf trappen
Na de intense inspanning van het klimmen, heb je snel de neiging om je benen stil te houden tijdens het afdalen.
Doe dit niet ! Je spieren zullen snel de neiging krijgen van te verkrampen. Het lichaam zal ook sneller afkoelen, blijven trappen zal dit tegengaan. Doe dit aan een lage versnelling als je niet sneller wil gaan. Het volstaan om de benen te laten ronddraaien.
Bij de volgende klim zullen je benen geen dienst weigeren.
Lees je route en kies de juiste bochtenlijn
Als daler heb je door je snelheid méér reactietijd nodig om op bepaalde obstakels of onverwachte hindernissen te reageren. Je remafstand is veel langer en bovendien kunnen bochten het zicht verhinderen of beperken.
Kijk daarom 50 tot 100 meter voor je uit zodat je kunt anticiperen op wat komt. Daal alvast ook niet met oortjes of muziek in. Het geluid van klimmende auto’s kan je helpen om dit gevaar beter in te schatten.
Een goede daler onderscheidt zich in het bochtenwerk.
Maximaal uitwijken naar buiten is belangrijk om de bocht centraal aan de binnenkant te kunnen aansnijden. Als je je snelheid juist hebt ingeschat, kom je perfect uit de bocht komen en zal je het minst aan snelheid ingeboet hebben. Uiteraard zal je snelheid bepaald worden door de weersomstandigheden, het verkeer en de staat van het wegdek.
Ondanks men vroeger anders aanleerde, hou je best je knieën tegen het frame gekneld. Het komt de stabiliteit van je fiets ten goede en je stuurt accurater.
Aereodynamica
Op rechte stukken kan je je romp zo plat mogelijk leggen en je hoofd tussen je schouders laten zakken, zonder uiteraard de weg uit het oog te verliezen. Nog sneller zal je gaan door je trapstangen verticaal te houden waardoor je zitvlak een soort spoiler effect uitoefent. Je knieën tegen het frame knellen geeft je naast een aerodynamisch voordeel, ook méér controle over je fiets.
Een aerodynamische houding zullen ervoor zorgen dat je sneller daalt. Wil je iets vertragen, dan volstaat het meestal alleen al van het lichaam op te richten zodat je iets méér wind vat. Evenals door het stuur bovenaan vast te pakken en de dijen en knieën naar buiten te draaien. De wind zal onmiddellijk zijn werk doen.
Kijk zeker niet achterom. Bij hoge snelheid verlies je zo al snel controle over je stuur en je fiets, en door het verliezen van het zicht op het daaltraject kan je door een fractie aan onoplettendheid een volgend obstakel fout inschatten.
Let op je veiligheid
Wielertoeristen hebben vaak niet de luxe van de profwielrenners en krijgen met heel wat omgevingsfactoren te maken. Gooi je dus niet roekeloos naar beneden maar probeer steeds goed de gevaren in te schatten.
